واژه‌ها و کلمات پدیده‌های عجیبی‌اند، نیروی خاصی دارند و در من کشش زیبایی می‌آفرینند.برخی‌شان سخت مرا مجذوب و گاه مرعوب خود می‌کنند.تاب و توان دارند، چون پیچک دور وجودم می‌پیچند و تسخیرم می‌کنند، گویی تنها از دریچه‌ی آن‌ها جهان فهمیدنی است.در کنجکاوی‌هایم روزی به سرآغاز انجیل یوحنا رسیدم و چنین خواندم: «در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود.همان در ابتدا نزد خدا بود.همه چیز به واسطه او آفریده شده.به غیر از او چیزی از موجودات وجود نیافت.در او حیات بود و حیات نور انسان بود.و نور در تاریکی می‌درخشد و تاریکی آن را نیافت.»و آن روز دانستم ابتدای همه چیز واژه و کلمه است و جهان واژه است.باید شنیدن و خواندن و گفتن واژه‌ها را آموخت.